Skolimowscy gospodarze – 1810 r.

Wiadomo, czas robi swoje. Ludzie zapominają wydarzenia, które zdarzyły się w ich życiu czy w życiu społeczności w której przebywali. Z każdym rokiem zaciera się także pamięć o ludziach. Nie tylko o członkach rodziny, lecz i o sąsiadach, bliskich i dalekich. Często pytamy, kto to zrobił, kto tu mieszkał, kto uprawiał te grunta, kto pobudował chałupę… i nagle okazuje się, że każdy ma to na “końcu języka”, ale właściwie nie pamięta. I nie zawsze mówimy o odległych czasach, często o tych nieodległych, sprzed ćwierćwiecza czy półwiecza. A co dopiero wspomnieć o bardziej odległych… A wiadomo, że “człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim”. Dlatego wydaje mi się zasadne, żeby przypomnieć mieszkańców skolimowskiej ziemi. Tych, którzy wieki temu żyli tu, uprawiali rolę, umierali. Wielu z Was powie, że to prawie niemożliwe. A jednak… 

Jest rok 1810. W Europie karty rozdaje Napoleon Bonaparte. W lipcu 1807 r. powstaje Księstwo Warszawskie, które Napoleon oddał we władanie królowi saskiemu Fryderykowi Augustowi I. W tym czasie, nad brzegami Jeziorki, wśród pól i zagajników wsi Skolimów mieszkali gospodarze:

Paweł Krysiak – wójt, 

Karol Ciuk, [Kasper Bodalski], Kasprowa Bodalska, Maciej Bodalski, Szymon Bodalski, Antoni Bykowski, Maciej Dziobacz, Józef Dziobacz, Jakob Kanclerski, Wawrzyniec Kasprzak, Piotr  (Pietr) Kowalczyk, Franciszek  Odoliński, Jan Olszanoski (Olszański), Felix Pawłowski, Walenty Pietrucha, Wojciech Puchalski, Michał Wojewódzki, Michał Woźniak

Władysław Bończa-Rutkowski "Rozmawiający chłopi" 1896 r. ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu

Władysław Bończa-Rutkowski “Rozmawiający chłopi” 1896 r.,  ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu

i komornicy:

Stefan Cieślak, Józefowa Dziobaczowa, Wawrzencowa Kasprzakowa, Alexy (Olexy) Lichocki, Piotr (Pietr) Lichocki.

 

Źródło: AGAD

Może ci się także spodobać...