Pisałem niedawno (15 sierpnia 2017 r.) o zapomnianym pomniku-krzyżu w Jeziornie, postawionym w 17. rocznicę zwycięstwa w walnej bitwie pod Warszawą w 1920 r.
Nie był to jedyny przykład upamiętnienia zwycięstwa 1920 r. W pobliskiej Opaczy z inicjatywy Powiatowego Zarządu Stronnictwa Ludowego miano usypać kopiec ku czci poległych chłopów w 1920 r. Niestety do uroczystości poświęcenia kopca 15 sierpnia 1936 r. nie doszło. Tak ten fakt odnotowały ówczesne gazety.
„Głos Lubelski” nr 197 z 21 lipca 1936 r. zapowiedział:
Tydzień później „Głos Mazowiecki” nr 173 z 29 lipca 1936 r. informował:
Kim był wymieniony w komunikacie prezes zarządu powiatowego Stronnictwa Ludowego.
Stanisław Kasperlik urodził się w 1900 r. w Cięcinie na Żywieczczyźnie. Walczył w Polskim Korpusie Posiłkowym, był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej (walczył m.in. o Lwów), brał udział w wojnie polsko-sowieckiej (otrzymał Krzyż Walecznych). Od 1926 r. był członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”, następnie Stonnictwa Ludowego. Prezesem powiatowego zarządu SL w Warszawie był w 1936 r. i w okresie 1938-1939. W czasie II wojny światowej działał w Batalionach Chłopskich. Po wojnie był członkiem mikołajczykowskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego. Kilkakrotnie więziony przez „władzę ludową”. Zmarł 22 lipca 1985 r. Pochowany w Warszawie.
Historyk wojskowości i starożytności, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Wieloletni pracownik wydawnictw książkowych (m. in. kierownik redakcji historii działu encyklopedii i słowników PWN), prasowych, ostatnio pracownik naukowy Wojskowego Biura Badań Historycznych, w latach 1981-89 redaktor, wydawca, wykładowca i aktywny działacz podziemia solidarnościowego. Od ćwierć wieku mieszkaniec Skolimowa, prowadzący Konstanciński Klub Historyczny.
