W końcu 2019 r. dwór w Oborach trafił w ręce Fundacji Rodziny Staraków. Fundacja zamierza przeprowadzić generalny remont i rewitalizację parku i budynków. Ale nim to się stanie, warto cofnąć się trochę w czasie…
Rzadko zaglądacie zapewne do materiałów przygotowywanych przez Pracownie Konserwacji Zabytków. A czasami warto rzucić na nie okiem…
W 1973 r. Oddział PP Pracownie Konserwacji Zabytków w Warszawie – Pracownia Dokumentacji Naukowo-Historycznej wydał zeszyt “Katalog dokumentacji i prac konserwatorskich Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków 1951-1971. Województwo Warszawskie” w opracowaniu Zofii Baranowskiej i Andrzeja Grzybkowskiego. Pozycja ta została wydana w nakładzie 300 egzemplarzy.
Na stronie 22 pod numerami 228. i 229. zawarta jest informacja o pracach prowadzonych przez Oddział Warszawski PKZ w dworze w Oborach.
Przeprowadzono tutaj w 1959 r. i 1961 r. prace budowlano-konserwatorskie polegające na:
– remoncie poddasza oraz pokrycia dachowego;
– pracach zabezpieczająco-konstrukcyjnych, budowlanych i wykończeniowych;
– montażu i osadzeniu głównej bramy wjazdowej i galeryjki na ogrodzeniu parku
(do wszystkich tych prac zachowały się książka obmiaru i dziennik budowy).
Dziesięć lat później, w 1970 r., zespół pod kierownictwem M. Rutkowskiej prowadził w dworze oborskim malarskie prace konserwacyjne malowideł ściennych: Ukrzyżowanie (?), Połów ryb, Uspokojenie burzy, Chrzest Chrystusa (kaplica z 1893 r.) polegające na ich oczyszczeniu, kitowaniu i punktowaniu.
Historyk wojskowości i starożytności, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Wieloletni pracownik wydawnictw książkowych (m. in. kierownik redakcji historii działu encyklopedii i słowników PWN), prasowych, ostatnio pracownik naukowy Wojskowego Biura Badań Historycznych, w latach 1981-89 redaktor, wydawca, wykładowca i aktywny działacz podziemia solidarnościowego. Od ćwierć wieku mieszkaniec Skolimowa, prowadzący Konstanciński Klub Historyczny.