Właściciele siedzib letnich protestują – 1912

Właściciele gruntów w pow. warszawskim płacą podatki gminne w wysokości od 30 do 40 kop. od morga.

Kolonie Staro-Iwiczna i Nowo-Iwiczna na planie dóbr Nowa Wola z 1821 r.

Na ostatnim zebraniu gminnym w Nowo-Iwicznej zapadła uchwała, aby w przyszłości podatki rzeczone nakładano na gminiaków nie od morga, lecz od ceny szacunkowej, zanotowanej w księgach ubezpieczeń od ognia. Po wprowadzeniu tego nowego systemu podatkowego, właściciele płacić będą o połowę mniej, niż płacili dotychczas, gdyż niedobór podatkowy spadnie na właścicieli licznych willi letnich, wzniesionych na rozparcelowanych gruntach dworskich lub włościańskich.

Dworek na Pólku – ostatnia siedziba gminy Nowo-Iwiczna. Rys. z 1979 r.

Powyższa uchwała gminy nowo-iwiczyńskiej wywołała niezadowolenie wśród właścicieli siedzib letnich w Skolimowie, Chylicach i Chyliczkach, wystąpili bowiem z podaniem do komisji włościańskiej, żądając unieważnienia uchwał tejże gminy, za której przykładem poszła również gmina Pruszków, pragnąc wprowadzić u siebie normę podatkowy od szacunku ubezpieczeniowego, nie zaś od obszaru gruntu.

za: “Wiadomości budowlane” nr 13 z 31 marca 1912 r.

Odcisk pieczęci Urzędy Nowa-Iwiczna używanej do 1933 r.

Może ci się także spodobać...