Krążą ostatnie teksty wokół Franciszka (II) Bielińskiego (1683-1766), marszałka wielkiego koronnego, który egzekwując stanowczo zakaz pojedynków w jurysdykcji królewskiej doprowadził do przeniesienia pojedynków za rzekę Jeziornę, w ziemi czerskiej. Był on także panem na Urzeczu, bowiem władał wielkimi dobrami otwockimi, jego posiadanie sięgało także za Osieck i Parysów oraz królewskie miasto Garwolin, należały do niego…
Pisząc ostatnio o pojedynkach pod Jeziorną przywołałem karczmę, o której wspominało ówczesne pamiętnikarstwo, zastanawiając się, o którą z karczm w Jeziornach chodzi. Aż do połowy XX wieku były bowiem dwie wsie o takiej nazwie, które miejscowi rozróżniali nadając im przydomki – Jeziorna Królewska dla dawnej królewszczyzny na północnym brzegu Jeziorki i Jeziorna Oborska dla wsi…
<<<Apelacya pod Jeziorną (1) Pojedynek Tarły i Poniatowskiego otworzył drogę kolejnym i zapewne jego sława wyniosła Jeziornę na pierwsze miejsce pośród miejscowości, gdzie stawano do walki. Liczba walk zaczęła zresztą wzrastać, zapewne po części przyczyniła się do tego wspomniana surowość marszałka Franciszka Bielińskiego, nadając starciom po części wymiar zakazanego owocu. Marszałek władał długo, bowiem funkcję…
Polska Szkoła Rehabilitacji zakładała m.in. jej kompleksowość polegającą na całościowym procesie przywrócenia osobie niepełnosprawnej możliwie największej sprawności tak społecznej jak i zdrowotnej, czyli umożliwienie jej samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie. Jednym z twórców i propagatorów kompleksowej rehabilitacji był dyrektor konstancińskiego Stołecznego Centrum Rehabilitacji STOCER prof. Marian Weiss. W prowadzonym przez niego ośrodku pacjentem zajmował się kompleksowo…