Marzec obfitował przede wszystkim w ciekawe premiery książkowe.
10 marca miała miejsce premiera książki Piotrka Rytki. „Dzieje Góry Kalwarii. 350 lat miasta” wydanej przez Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Oddział w Czersku. Publikacja ta powstawała wyjątkowo długo, pomysł jej opracowania zrodził się w 2011 r. Po 13 latach udało się wreszcie dotrzeć do finału, ale chyba było warto tak długo pracować. Wielka w tym zasługa mieszkańców, którzy dzielili się podczas wywiadów historiami o mieście, o własnych rodzinach, czy o ważnych wydarzeniach. Wielu z nich udostępniło także niezwykłe, rodzinne pamiątki, czyli wyjątkowe fotografie, które znalazły się w tej książce.
Jest to bogato ilustrowana publikacja, którą każdy miłośnik Urzecza powinien posiadać w swojej biblioteczce.
Z kolei 16 marca w Piasecznie odbyło się bardzo miłe spotkanie z Małgorzata Szturomska autorką książki “… a potem wszystko rozwiał wiatr. Piaseczno nieznane: historia podmiejskiej dzielnicy letniskowej”. Wydawcą książki jest Biblioteka Publiczna w Piasecznie przy wsparciu Gmina Piaseczno. Autorki raczej nie trzeba przedstawiać, jest doskonale znana z cotygodniowych historycznych artykułów w Przegląd Piaseczyński oraz postów na stronie Piaseczno – kawiarenka historyczna. Pani Małgorzata podczas premiery dzieliła się wieloma ciekawostkami, zwróciła m.in. uwagę na zdjęcie z okładki autorstwa Jacka Mrówczyńskiego, z którym współpracowała, opowiadała o piaseczyńskich Reytanach – enklawie warszawskich elit, obserwatorium astronomicznym i wielu innych interesujących historiach.
A na zakończenie licznie zgromadzona publiczność dowiedział się, że 18 maja odbędzie się otwarcie Muzeum Piaseczna 🙂
A skoro przy Muzeum… 13 marca Konstanciński Dom Kultury upublicznił informację o rozpoczęciu prac nad projektem Muzeum Konstancina-Jeziorny, na które władze samorządowe przekazały środki w wysokości 200 tys zł. Tworzone muzeum będzie kontynuacją oraz poszerzeniem dziedzictwa wirtualnego i dopełnieniem otworzonej w 2014 r. izby muzealnej w Hugonówce. Nowe muzeum mieścić się będzie w odrestaurowanych wnętrzach powstałej przed 1919 r. willi Kamilin przy ul. Józefa Piłsudskiego 42, usytuowanej tuż przy Parku Zdrojowym. Tworzenie nowego, tak istotnego miejsca oraz prezentacja naszego dziedzictwa nie może odbyć się bez mieszkańców, ekspertów i miłośników historii Konstancina-Jeziorny. Nad całokształtem muzeum pracują: Andrzej Szczygielski, Adam Zyszczyk, Elżbieta Rydel-Piskorska, Witold Rawski, Aleksander Ryszka, Hanna Kaniasta, Bartłomiej Orlicki oraz Edyta Markiewicz-Brzozowska.
Zespołowi, w skład którego wchodzą także członkowie naszej redakcji życzymy jak najowocniejszej pracy i realizacji założonych celów.
14 marca w Hugonówce miało miejsce kolejne ze Spotkań z historią, tym razem dr Hanna Winogrodzka-Szaflik opowiadała o pożytkach płynących z genealogii.
26 marca w Domu Artystów w Skolimowie odbyło się uroczyste odsłonięcie tablicy poświęconej Wacławowi Prekerowi, darczyńcy gruntu pod Nasz Dom, ufundowanej przez potomków wielkiego prawnika, Państwa Jolantę i Macieja Szymczyków i Halinę Olczak.
A na zakończenie powróćmy znowu do Góry Kalwarii, gdzie miało miejsce w ulewnym deszczu tegoroczne Misterium odbywające się w mieście od XVIII wieku. W Nowej Jerozolimie, obecnej Górze Kalwarii, procesje pasyjne rozpoczynały się w Wielki Czwartek od przedstawienia sceny pożegnania Chrystusa ze swą Matką. Scena ta odbywała się Domku Maryi, czyli na terenie kościoła i klasztoru dominikanek. Dominikanki były jedynym zakon żeńskim, jaki został sprowadzony do Nowej Jerozolimy przez jej fundatora biskupa Stefana Wierzbowskiego. Osiadły one na Syjonie, czyli naturalnym wzniesieniu zwanym także Górą Syjon, w 1677 roku. W tym miejscu zbudowano kościół, a przy nim murowany klasztor, za którym znajdował się ogród. Za czasów Nowej Jerozolimy, w Wielki Czwartek, uczestnicy inscenizacji pasyjnych przemieszczali się z Syjonu do kościoła Wieczerzy Pańskiej, gdzie kontynuowano odtwarzanie wydarzeń wielkoczwartkowych. Marianie, którzy osiedli w Wieczerniku, byli gospodarzami misterium i przedstawiali scenę Ostatniej Wieczerzy.
Program obejmował symboliczną inscenizację Ostatniej Wieczerzy, kazanie oraz obrzęd umycia nóg, którego dokonywał ojciec Stanisław Papczyński, założyciel zakonu marianów.
Tegoroczne misterium miało miejsce przed Ratuszem Piłata, który uznawany jest za najstarszy obiekt ufundowany przez biskupa Wierzbowskiego w Nowej Jerozolimie
Administrator
