Biuletyn informacyjny nr 36

Podsumowanie marca:

  • Odbyło się kolejne spotkanie Klubu Historycznego, podczas którego wyświetlono film dokumentalny “Tarzan. Ułan z Zawichostu”

  • W Szkole Podstawowej nr 2 w Konstancinie-Jeziornie odbyła się konferencja upamiętniająca 160 rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego. Szczegółowy program można zobaczyć poniżej:

Poniżej zamieszczono filmowy zapis wydarzenia, w postaci wykładów, które zostały wygłoszone podczas konferencji.

  • Najbardziej cieszy fakt, iż w dniach nadchodzącej rocznicy Rada Miejska przegłosowała uchwałę o obelisku z tablicą pamiątkową upamiętniającą społeczność żydowską zamieszkującą naszą gminę. Obelisk zostanie postawiony tam gdzie kiedyś był “Dom Książki”.

Jak napisałem z tej okazji na facebookowym profilu portalu: “To będzie w miejscu dawnej księgarni. Nieopodal warsztatu Joska Freimana, bożnicy Chajwentregiera, sklepu Majorkowej. W centrum Jeziorny. W środku miasta, o którym pisałem nie tak dawno temu na portalu. W sercu tej części miejscowości, gdzie do 1941 roku mieszkała żydowska społeczność, gdzie mieściła się żydowska gmina wyznaniowa Jeziorna. Tak jak marzył dr Zbigniew Cechnicki.

Rada miejska przegłosowała uchwałę o ustawieniu w tym miejscu pomnika-obelisku-głazu z tablicą upamiętniającą społeczność żydowską zamieszkującą naszą gminę. O ustawienie takiego pomnika przed swą śmiercią w 2009 roku wnosił dr Cechnicki, a my przygotowując książkę o Żydach z Jeziorny, Konstancina i Skolimowa, wspólnie z TMPiZK podjęliśmy starania o realizację tego zamysłu. Był zapowiadany przy okazji premiery książki i upamiętniania likwidacji getta w Jeziornie, wreszcie jesteśmy bliżej realizacji niż dotąd.
Napis będzie praktycznie dokładnie taki, jak wymarzył go sobie dr Cechnicki:
“Dla upamiętnienia społeczności żydowskiej, żyjącej na terenie obecnej gminy Konstancin-,Jeziorna, eksterminowanej przez Niemców w czasie II wojny światowej, oraz tych Polaków, którzy nieśli jej pomoc. Społeczność Gminy Konstancin-Jeziorna Konstancin-Jeziorna, 2023 r”.
Bez starań dra Cechnickiego i tego co uczynił, by nie przepadła pamięć o tutejszych żydowskich mieszkańcach, byłoby to niemożliwe.
Miejmy nadzieję, że gdy patrzy teraz na nas gdzieś z góry, uśmiecha się.”