Przy okazji kolejnej rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego które zaczęło się również na terenie naszej gminy, przedstawiam niepublikowany dotąd spis zabitych, poległych oraz więzionych w latach 1939-1945 pracowników papierni oraz ich rodzin. Materiał “Wkład papierników w Dzieło Wyzwolenia – straty moralne, kulturalne i materialne” spisał 14.10.1970 roku inż. Wincenty Szeleszkiewicz, kierownik Komórki Historii Zakładu przy Komitecie Zakładowym PZPR Warszawskich Zakładów Papierniczych w Jeziornie na wniosek Koła ZBOWID w Jeziornie.
Dokument otrzymałem od pana Andrzeja Makulskiego, twórcy makiet-miniatur przedwojennych budynków Konstancina które można oglądać m.in. w Hugonówce.
Spis podzielony jest na 3 grupy: 1. Zabici i polegli w 1939 roku i zaginieni w obozach, 2. Zginęli w akcjach zbrojnych z okupantem na terenie Jeziorny i kraju, 3. Więzieni w latach 1939-1945 w obozach koncentracyjnych, obozach jenieckich i przymusowych obozach pracy (podział na podgrupy A-więzieni w obozach jenieckich oraz B-obozy koncentracyjne i obozy pracy przymusowej z łapanek.
Prócz spisu nazwisk podana jest także krótka historia papierni w czasie II wojny, grabieżcza polityka okupanta, przygotowania do wysadzenia komina itp.
Nie wdając się w polemikę polityczną (pamiętajmy że dokument powstał w 1970 roku w zupełnie innych warunkach politycznych), publikuję poniżej dokument w całości, bez żadnych zmian, jako materiał źródłowy:
Konstancin-Jeziorna 14.10.1970
Notatki ze wspomnień 1939-1945 do materiałów ZBOWID na temat:
Wkład papierników w Dzieło Wyzwolenia (straty moralne, kulturalne i materialne)
W walce z najeźdźcą hitlerowskim brało udział wielu pracowników Fabryki Papieru w Jeziornie w szeregach Armii Polskiej, a z końcem 1939 r po klęsce wrześniowej rozpoczyna się organizowanie ruchu oporu i walki podziemnej z najeźdźcą.
Na terenie powstają początkowo drobne grupy przeważnie z b.żołnierzy, które z czasem przekształcają się w Związek Walki Zbrojnej ZWZ, następnie powstają BH, następnie AK, a w końcowej fazie w 1943 r GL, PAL oraz NSZ.
Z organizacji politycznych działaczy przed 1939 rokiem PPS i KPP i w czasie okupacji PPR.
Wielu pracowników fabryki poległo, zaginęło, inni przebywali w obozach jenieckich, koncentracyjnych i pracy przymusowej. Rejestru takiego dotychczas nie sporządzono.
I. Zabici i polegli w 1939 roku i zaginieni w obozach:
- Zych Genowefa – zginęła w 1939 r. nalot Opacz
- Kobiałka Stanisław – j.w.
- Kobiałka Ryszard – syn – j.w.
- Bogdan Władysław – j.w.
- Wiewióra Anna – j.w.
- Osęka Stanisław – j.w.
- mgr inż. Grabowski Antoni – l.34 strzel. Poległ wrzesień 1939
- Słota – l.35 – w 1940 r. zamordowany w Oświęcimiu
- Bogdan – l.48 – j.w.
- Koszyk – l.55 – j.w.
- Grabowski – l.50 – j.w.
- Komosa Józef – l.28 – strzel. zaginął wrzesień 1939 r
- Matyjasiak Franciszek – l. 35 – kapral, poległ w Prusach Wschodnich
- dr Gutkowski Jan – l.35 – 1941 Katyń
- dr Pająk Władysław – l.35 – por. 1941 Katyń
- inż. Grabau Wacław – l.34 ppor. 1941 Katyń
- Krzycholik Stanisław – kapr. poległ 1939 r. wrzesień
- Gromadka Józef – marynarz poległ 1939 r wrzesień
- Puchalski Władysław – ślusarz – poległ 1939 r wrzesień
- Komosa Eugeniusz – poległ wrzesień 1939 nalot
- Wilczak Stanisław – poległ 1939 r wrzesień
- Michalczyk Marian l.32 – 1941 r. Katyń
- Staszewski Stanisław – z Powstania 1944 r. zginął w obozie w Niemczech
- Uta Marian – l.33 – 1941 Katyń
- Kiełbiewski Henryk – strzel. poległ 1939 r. wrzesień
- Bojańczyk Ignacy – strzel. lat 35 – poległ 1939 wrzesień
- Golik Bolesław – poległ 1939 r wrzesień
- inż. Delof Jan – l.30 – poległ 1943 Pyry k/Warszawy – nalot
- Węcławiak Henryk – l.20 poleł Gasy w Jeziornie
- Piekarniak Stanisław 1939 r. j.w.
- Baran Władysław – l.20 poległ 1939 r wrzesień
- Jagnyziak Józef – l.30 strzel. poległ 1939 r wrzesień Kutno
- Molak Henryk – l.28 zamordowany w 1940 r. w Oświęcimiu za przechowywanie broni
- Komosa Michał – poległ 1939 wrzesień – oblężenie Warszawy
Kamień na podwórku w Opaczy upamiętniający nalot w którym zginęło 9 osób (fot. Adam Zyszczyk)
II. Zginęli w akcjach zbrojnych z okupantem na terenie Jeziorny i kraju:
- W roku 1940 inż. Miłodrowski Janusz elektryk – kier. energetyczny Fabryki za współudział w organizowaniu akcji sabotażowych zginął zamordowany przez Gestapo w Berlinie – oficer organizacji podziemnej w Jeziornie – nikogo nie wydał
- W 1942 r. zginął zamordowany przez Gestapo na Pawiaku Szamański Józef zmianowy Wykańczalni – członek organizacji podziemnej ujęty w czasie kolportażu prasy podziemnej – nikogo nie wydał
- W roku 1942 zginął Maderek Szczepan lat 33 członek PPR robotnik ujęty z ulotkami prasy podziemnej, uprzedził zatrudnionych na zmianie o brance Gestapo, zamordowany kijami na miejscu przez oprawców Gestapo – nikogo nie wydał
- Mierzwiak Jan lat 31 kapral zginął w 1944 r. w Powstaniu w Jeziornie
- Janowski Edward lat 38 kapral zginął w 1944 r. w Powstaniu w Jeziornie
- Kuskowski Florian por. – j.w.
- Kuba Kazimierz ślusarz lat 24 kapral – j.w. w Fabryce
- Ogorzelski Czesław kapral podchorąży zginął j.w. w Jeziornie
- Kluczyński Jan lat 21 strzelec zginął jw.
- Cieńsi Jan l.21 strzelec – j.w. w Fabryce
- Kozłow Ferdynand lat 38 zginął w 1944 w Powstaniu w Warszawie
- dr Blusiewicz Tadeusz lat 35 ppor. j.w Stare Miasto
- Budniak Edward lat 37 ppor.
- Janowicz Włodzimierz zastrzelony na boisku sportowym w Skolimowie w 1942 r
- Ejnchorn Jerzy j.w.
- Kulczycki Jan strzl. zginął w 1944 w Powstaniu w Jeziornie
- Czub Stefan l.17 strzel. j.w.
- Najman Władysław l.23 strzel. j.w.
- Wilk Stanisław zginął w 1944 w Powstaniu w Jeziornie
- Żychowicz Roman – j.w. w Skolimowie
- Markuszewski Henryk – j.w. w Jeziornie
- Nałęcz Adam z Powstania 1944 zaginął bez wieści
- Goss Tadeusz – j.w.
- Krupiński Kazimierz lat 23 strzel. zginął w Powstaniu w Jeziornie
- Kłoszewska Jadwiga sanitariuszka zginęła w Powstaniu w Jeziornie
- Gajewski Stanisław zginął w 1944 w Powstaniu
- Giecwierz Jan zginął w 1943 na Edwardowie
- Serwach Czesław lat 38 zginął w Powstaniu
- Zając Józef lat 55 zginął w 1944 r.w Powstaniu w Jeziornie
- Rakowski Józe lat 21 strz. w 1944 w Powstaniu w Jeziornie
Edmund Carek, ps. Rosa, żołnierz VII Obwodu Obroża AK (powiat warszawski), 5 Rejon Gątyń, pluton 1703 batalionu Krawiec. Zabity 1 sierpnia 1944 r. na polach w Klarysewie (“Pod Górami”) podczas ostrzału z ciężkiej broni maszynowej umieszczonej na dachu zakładu wychowawczego im. ks. Boduena znajdującego się na Skarpie w Klarysewie (zbiory Justyny Góreckiej)
Wielu też zginęło byłych pracowników i pracowników rodzin pracowników.
31., 32. Bracia Nerka Józef lat 26 i Mikołaj lat 19
33., 34., 35. Bracia Komorowscy Kazimierz lat 22 podchor. Tadeusz i Stanisław lat 18 zginęli w roku 1944 w Powstaniu w Jeziornie
- Wilk Henryk lat 22 kapr.podchor.zginął w Powstaniu w Skolimowie
- Rawski Bogdan kapr. Zginął w Powstaniu w Jeziornie
- Bawolik Leokadia sanitariuszka zginęła w 1944 w Powstaniu w Jeziornie
- Carek Edmund podchor.. zginął w 1944 r. w Powstaniu w Jeziornie
- Sierbista Feliks – j.w.
- Komosiński Zbigniew lat 20 podchor. zginął w 1944 w Powstaniu w Jeziornie
- Rybarczyk Henryk lat 29 ppor. – j.w.
- Milewski Jan lat 33 plut. – j.w.
- Rozwadowski Ludwik lat 22 strzel. – j.w.
- Baczewski Władysław lat 35 ppor. – j.w.
- Smuga Wiesław lat 20 strz. – j.w.
- Dębek Jan lat 19 – j.w.
- Osuch Józef lat 22 strzelec – j.w.
- Kwiatkowski Alfred strzelec – j.w.
- Latoszek Stanisław lat 31 zginął w 1944 w Powstaniu w Jeziornie
- Osuch Stanisław lat 21 strzelec – j.w.
- Knyziak Józef lat 28 kapr. – j.w.
- Karcz Marian lat 39 strzelec
- Pawlikowski Kazimierz lat 32 – j.w.
- Drabikowski Roman lat 23 – j.w.
- Pyzel Jerzy lat 21 – j.w.
- Kłos Zofia – j.w.
- Jabłoński Józef lat 34 chorąży – j.w.
- Kurelska Wanda lat 21 sanitariuszka – j.w.
- Sobkow Roman lat 20 kapr.podchor. – j.w.
- Nowakowski Tadeusz pluton.lat 38 – j.w.
- Latoszek Jan lat 26 strzel. J.w.
- Odoliński Mieczysław lat 23 strz. – j.w.
- Figura Franciszek lat 28 strzel. – j.w.
- Soborski Bolesław j.s.
- Wieczorkowski Jerzy lat 20 podch. – j.w.
- 68. Bracia Kaliński Stanisław i Tadeusz lat17 podchor. – j.w.
- Grabowski Tadeusz zginął w r. 1944 w Powstaniu w Jeziornie
- 71. Drabski Ryszard 20 i Henryk lat 18 – j.w.
- Gajkowski – j.w.
- Wandel Henryk lat 24 strz. – j.w.
- Chmielewski Witold lat 17 podchor. – j.w.
- Kaliński Tadeusz podchor.. lat 17 – j.w.
- Śliwka Jan lat 28 zginął w r. 1944 w Powstaniu w Warszawie
III. Więzieni w latach 1939 – 1945 w obozach koncentracyjnych, obozach jenieckich i przymusowych obozach pracy
A – więzieni w obozach jenieckich
- Komosa Mieczysław st. strzel. 1939 –1945 r w Villingen
- Szulerki Henryk strzel. – jw.
- Swaczyński Stefan strzel. j.w.
- Cieśliński Czesław strzel. – j.w.
- Kordas Kazimierz marynarz – j.w.
- Witusiński Franciszek strzel. – j.w.
- Daniszewska Maria z Powst.w Warszawie obóz pracy 1944-45 w Villingen
- Winek Wacław 1939 – 45 Niemcy
- Matyjasiak Julian kanonier 1939 – 1942 Hohenstein pod Królewcem zmarł w obozie
- Szulerki Tadeusz kapr.1939-42 stalag III Brandenburg Luppennacht – uciekł z obozu
- Wesołowski Czesław strzel. 1939-45 Stalag XVII k/Wiednia Tyrol
- Krzemiński Stanisław
- inż. Witak Zygmunt ppor. 1939-45 Prenzlau k/Berlina 1940 Kreutzburg i od 1941 Murnau
- Michalski Wacław 1944-45 z Powst. Niemcy
- Kucicki Michał strzel.1939-45 Stalag XVIIA Rumunia, Niemcy, Norwegia, obóz karny
- Gazda Józef kapral, Stalag IA Królewiec, Hanower, Norwegia
- Kołak Henryk strzel.1939-45 Stalag XIIIB Rumunia-Niemcy, Norwegia obóz karny
- Kalinowski Aleksander strzel. 1939-45 Niemcy
- Stelmaszczyk Józef 1939-45 Stalag Niemcy
- Chmielewski Władysław strzelec 1939-40 Bawaria uciekł z obozu
- Wilczak Michał 1939-45 Stalag IIIA Brandenburg
- Osęka Stanisław strzel.1939-43 Niemcy
- Gołąbek Wincenty pluton.1939-45 Stalag IA p/Królewcem
- Bojar Feliks 1945 Lager XA nr 12939 Husun Dania
- Mrówka Stanisław 1939-45 Straburg
- Białkowski Józef 1939-45 Lukenwalde IIIA-zmarł
- Siempiński Julian 1939-45 j.w. – żyje
- Kochel Edmund 1939-42 zwolniony z obozu – lista Volksdeutsch
- Zieliński Walenty 1944-45 z Powstania Warszawskiego – Niemcy
- Dominik Józef 1939-45 Stalzund
- Gołąbek Józef kanonier 1939-45 obóz Prenclau
- Dominik Stanisław 1939-45 Eislingen
- Serwach Władysław sierżant z Powst.Warsz.-Eislingen
- Polkowski Aleksander 1939-45 zginął w 1944 w Powstaniu w Warszawie
- Kulczyk Władysław 1939-41 Stalag IA p/Królewcem
- Pindelski Stanisław 1939-45 Stalag I Matchausen
- Dr Gałkowski Józef 1939-45 Stalag IA p/Królewcem
- Baran Jan strzelec 1939-45 Stalag IA p/Królewcem
- Matyjasiak Stefan strzelec 1939-45 Stalag IA p/Królewcem
- Woźniak Andrzej strzelec 1939-45 Stalag IA p/Królewcem
- Adamczyk Tadeusz 1939- Eislingen – zmarł
- Kłoszewski Władyslaw strzel.1939-40 Norymbergia Stalag XIIIA-zmarł
- Zawadka Józef strzel.1939-45 Norymbergia
- Chmielewski Władysław 1939-43 Norymbergia – uciekł z niewoli
- Rzeczkowski Wacław kapral 1939 r obóz w Łowiczu – uciekł z obozu jenieckiego
- Zaut Ludwik 1939-41 Stalag IA p/Królewcem
- Rylski Julian 1939-45 Brandenburg Uberwalde III
- Peterek Jan strz.1939-45 Stalag VIIIA Lansdorf Linburg
B. Obozy koncentracyjne i obozy pracy przymusowej z łapanek
- mgr Gierych Bolesław 1940-42 Oświęcim
- Matyjasiak Leon 41-45 – j.w.
- Warchoł Jan 1943-Oświęcim, 1944-45 Buchenwalde
- Kopyt Wojciech 1939-45 Eisingen
- Zagożdżon Wiktor o.p.p. z łapanki w 1944-45 Słupsk
- Chmielewski Eugeniusz o.p.p. z łapanki Berlin Stakon 1
- Pijarczyk Stanisław 1939-45 Eisnlingen
- Chmielewski Józef o.p.p. z łapanki 1944-45 Berlin Erkner
- Węcławiak Franciszek o.p.p. z j.w.
- Szewczyk Franciszek o.p.p. z łapanki Police
- Kucicki Józef obóz karny 1943-45 Schleswig Holstein
- Konarski Stanisław o.p.p. z łapanki 1944-45 Studgard
- Sabała Wacław o.p.p. z łapanki 1944-45 Berlin Erkner
- Pankowska Helena o.p.p. z Powstania Warszawskiego 1944-45 Heinligenhaus Dusseldorf
- Rygalski Władysław z łapanki 1941-45 Lipsk, Drezno, Bautsen
- Janik Wiktor 1941-42 więziony w Górach Świętokrzyskich
- Wroński Stanisław o.p.p. z Powstania 1944-45 Brema
- Kornaszewski Mieczysław 1941-45 Berlin
- Wroński Włodzimierz z Powstania 1944-45 Schleswig Holstein
- Wesołowska Józefa z Powstania 1944-45 Essen
- Zając Jerzy 1940-45 Koszalin-Sławno
- Kucicki Wacław o.p.p. z łapanki 1944-45 Niemcy
- Sitek Jan o.p.p. 1940-45 Koszalin
- Zając Stanisław z łapanki 1940-45 Werder
- Kucicki Jan 1940-45 Niemcy
- Parol Józef 1941-45 Baden-Kreutznacht
- Ciećwierz Leon 1944-45 z Powstania Warszawskiego – Niemcy
- Biela Henryk 1944-45 z Powstania Warszawskiego – Niemcy
- Pyzio Jan z łapanki 1944-45 – Niemcy
- Smielak Stanisław z łapanki 1944-45 – Niemcy
- Książek Zygmunt – j.w.
- Urbanowicz Jan z Powstania 1944-45 Stutgard
- Miętka Władysław z Powstania 1944-45 Armis-Walde
W dniu 1.08.1944 r.o godz. 17tej powstańcze oddziały na terenie Jeziorny i okolic w szeregach których było wielu pracowników fabryki a były i takie, w których liczebnie przeważali pracownicy fabryki, rozpoczęły walkę zbrojną z oddziałami najeźdźców hitlerowskich. Na osiedlu fabrycznym rozbrojono oddział stacjonujący w szkole podstawowej w liczbie około 100 żołnierzy Wehrmachtu. Zginął jeden żołnierz niemiecki, kilku było rannych. Na terenie miasta Jeziorny oddziały niemieckie utrzymały się ponosząc straty. Oddziały powstańcze przeszły do lasów kabackich i chojnowskich i prowadziły walki ze zgrupowaniami wroga. Od 1.08.1944 do 17.01.1945 tj od powstania warszawskiego do dnia wyzwolenia przez Armię Radziecką i Ludowe Wojsko Polskie, fabryka papieru w Jeziornie była nieczynna, okupowana przez oddziały ewakuacyjne whermachtu i odwetowe oddziały SS. Przez ten okres 5 i pół miesiąca mienie fabryki było wywożone do Niemiec. Okupanci niemieccy wywieźli wyroby gotowe, surowce i materiały techniczne, maszyny energetyczne, obie turbiny parowe o mocy 7 MW, wszystkie silniki elektryczne, pasy, noże holendrowe, i wszystkie części z metali kolorowych wymontowując je z maszyn. Ludność osiedla i Jeziorny była wysiedlona na dalsze tereny w pierwszych dniach powstania warszawskiego. Grupy pracowników fabryki czyniły wysiłki i prowadziły akcje mające na celu ochronę ludności i mienia fabrycznego zarówno w czasie akcji zbrojnej jak i w okresie dewastacji fabryki. Wykorzystano tu rozpoznanie sił wroga, organizację i metody działania dla osłabienia skutków sytuacji przyfrontowej. Pracownicy wykorzystani do rozbiórek prowadzili akcję opóźnienia tempa demontażu i ukrywali różne materiały. Zabezpieczali też instalacje przed skutkami mrozów.
Ekshumacja poległych 1 sierpnia 1944 r. na polach w Klarysewie, Powsin, 28 marca 1945 r. (zbiory Justyny Góreckiej)
Udało się administracji wywieźć część materiałów poza teren zakładu. Ugaszono wiele zarzewia i pożarów, rozmyślnie rozpraszanych przez żołnierzy SS i grupy ewakuacyjnej. Zakład był przeznaczony do całkowitej zagłady. Materiały wybuchowe do wysadzania komina fabrycznego, siłowni i kotłowni były w posiadaniu nadzorującego oddziału SS. Częściowo zostały wykonane otwory pod ładunki na podstawie opracowanego schematu minerskiego. Od miesiąca sierpnia 1944 cała ludność z terenów nadwiślańskich w tem i pracownicy fabryki oraz zamieszkali na osiedlu fabrycznym zostali wyrzuceni z domów natychmiast, pozostawiając cały dobytek i mienie bez opieki. Wśród ludności było ok.3000-4000 osób pracowników fabryki i ich rodzin. Cały ich dobytek i majątek został splądrowany przez wojska niemieckie i oddziały SS, rozgrabiony, zniszczony lub spalony. Ludność była przesiedlona na tereny poza pasem nadwiślańskim, w promieniu kilku i kilkunastu kilometrów. Głód, choroby, mrozy i łapanki dziesiątkowały wyrzuconą ludność.
Wielu pracowników i członków rodzin zaginęło bez wieści w latach 1939 – 1945 w walkach z najeźdźcą hitlerowskim w oddziałach Ruchu Oporu, na szlakach Ludowego Wojska Polskiego i szeregach polskich oddziałach kombatanckich II-giej wojny światowej.
Do strat kulturalnych tego okresu poza wyżej wymienionymi stratami moralnymi, należy wymienić ograniczenia a potem całkowitą likwidację nauczania w podstawowej przyfabrycznej szkole i zakaz prowadzenia akcji teatralno-widowiskowych i stowarzyszeń sportowych a więc klubu „Mirków”. Zawieszona też była działalność biblioteki przyfabrycznej. Straty materialne pracowników fabryki w wyniku wyrzucenia ludności z mieszkań szacuje się na około 3 mln. Zł. Wartości z 1938 r. oraz z obniżenia zarobków i stopy życiowej w okresie 1939-1945 na kwotę 7 mln. zł wartości z 1938.
Błyskawiczna ofensywa w dniu 17.01.1945 Armii Radzieckiej i Ludowego Wojska Polskiego ocaliły zdewastowany zakład od całkowitej zagłady a ludność od planowanego wymordowania w obozach śmierci.
Materiały zebrano na wniosek Koła ZBOWID w Jeziornie
Zebrał inż. Szeleszkiewicz Wincenty, kier.Komórki Historii Zakładu przy Komitecie Zakładowym PZPR Warszawskich Zakładów Papierniczych w Konstancinie-Jeziornie
Z wykształcenia technolog drewna, z zamiłowania fan architektury (w tym drewnianej) ze szczególnym uwzględnieniem gminy Konstancin-Jeziorna. Kolekcjoner regionaliów, jeden ze współautorów przewodnika ,,Kalejdoskop Konstancina”, od 2011 roku prowadzi facebookowy fanpege Konstancin-Jeziorna. Historia, Ludzie, Architektura. Od 2010 roku przygotowuje wystawy o lokalnej historii w ramach Festiwalu Otwarte Ogrody.