Wielkim miłośnikiem Skolimowa jestem. I jego dzieje nie są mi obojętne. Marzyłem żeby przypomnieć dawnych jego mieszkańców. I krok po kroku udaje się. Z mroków przeszłości wyłaniają się gospodarze z przed wieków.

“Przed zachodem złońca”, mal. Feliks Brzozowski. Za: “Tygodnik Ilustrowany” z 1886 r.
We wsi Skolimów w roku 1790 w 14 chałupach mieszkało 14 gospodarzy:
- Łukasz Bodalski
- Maciej Bodalski
- Wawrzyniec Bodalski
- Antoni Byk
- Wojciech Byk
- Krzysztof Grabarczyk
- Marcin Grabarczyk
- Franciszek Koza
- Józef Kłoskiewicz [Kłosiewicz ?]
- Maciej Kłoskiewicz
- Paweł Kłoskiewicz
- Jan Olszewski
- Feliks Pawłoski [Pawłowski]
- Wojciech Zając
Dwadzieścia lat później (w 1810 r.) występują tylko trzy wspomniane wyżej rodziny: Bodalscy, Bykowscy, Pawłowscy.
- Karol Ciuk
- Kasprowa Bodalska [wdowa]
- Maciej Bodalski
- Szymon Bodalski
- Antoni Bykowski (Byk)
- Maciej Dziobacz
- Józef Dziobacz
- Jakob Kanclerski
- Wawrzyniec Kasprzak
- Piotr Kowalczyk
- Paweł Krysiak – wójt [Knyziak ?]
- Franciszek Odoliński
- Jan Olszanoski (Olszański)
- Feliks Pawłowski
- Walenty Pietrucha
- Wojciech Puchalski,
- Michał Wojewódzki
- Michał Woźniak
Mieszkali we wsi także komornicy: Stefan Cieślak, Józefowa Dziobaczowa, Wawrzencowa Kasprzak, Aleksy Lichocki, Piotr Lichocki. Komornicy nie posiadali własnych chałup i zamieszkiwali w domach bogatszych gospodarzy. Za to mieszkanie odpłacali pracą, lub oddawali część zarobku. Komornicy byli zwolnieni od opłat na rzecz pana, mogli być wykorzystywani do prac w folwarku.
A jak było 100 lat później.

“W polu”, mal. Apoloniusz Kędzierski, 1889 r. Kędzierski bywał w Skolimowie i tu malował
Wiecie co to są tabele likwidacyjne wsi? Zapewne nie wszyscy do końca orientują się o co chodzi.
Tabele były efektem zmian jakie zaszły w zakresie własności ziemskiej Królestwa Polskiego w XIX w. Grunty, będące w posiadaniu dziedziców, właścicieli ziemskich w dobrach prywatnych, majoratach, dobrach rządowych itd., przechodziły na własność chłopów, którzy te nieruchomości użytkowali. Odbywało się to w myśl „Ukazu o urządzeniu włościan”, zaprowadzonego przez cara Aleksandra II 19 lutego (2 marca) 1864 r., który ogłoszony został 31 marca (12 kwietnia) 1864 r. Wspomniany ukaz zwalniał z wszelkich powinności chłopów wobec dziedziców (mowa tutaj m.in. o pańszczyźnie, czynszach, daninach itp.). Jednakże za nabytą przez nich ziemię musieli odtąd odprowadzać do Skarbu podatek gruntowy, odpowiednio wyliczony w myśl przepisów “Ukazu”. Na potrzeby przeprowadzenia uwłaszczenia chłopów w Królestwie Polskim oraz wszelkich spraw z tym związanych (m.in. odszkodowań dla ziemian, regulowania serwitutów oraz zorganizowania gmin wiejskich), poza urzędami na szczeblu centralnym i lokalnym, utworzono na szczeblu powiatów urzędy Komisarzy do Spraw Włościańskich. Urzędy komisarzy funkcjonowały do 1915 r. Tabele likwidacyjne sporządzano w Królestwie Polskim w kolejnych latach po ogłoszeniu ukazu. Tak to zostało zapisane w “Dziennik Praw”: „Celem oznaczenia ilości gruntu na własność włościan przechodzącego oraz ilości wynagrodzenia, przypadającego dziedzicom za zniesione powinności włościan sporządzane będą <Tabelle likwidacyjne>”.

Ksiega protokołów gromady wiejskiej Skolimów 1895 r. Archiwum Państwowe w Warszawie, Oddział w Grodzisku Mazowieckim
Pierwsze informacje dotyczące uwłaszczenia wsi Skolimów posiadam z 1895 r. Zachowała się bowiem księga protokołów z zebrań gromady wiejskiej Skolimów z lat 1895-1939 r. Pierwszy protokół w księdze dotyczy wyboru nowego sołtysa.
Ponieważ skończył się okres służby Józefa Wysiadeckiego sołtysa wsi Skolimów i podsołtysa Jana Milewskiego odbyło się 31 maja 1895 r. wioskowe zebranie pod przewodnictwem wójta gminy Nowo-Iwiczna Kruszkowskiego. Na zebraniu stawiło się 12 z 17 gospodarzy, którzy mieli prawo głosowania:
- Franciszek Białowąs
- Józef Bojańczyk
- Jan Bojańczyk
- Antoni Knyziak
- Walenty Magdziarz
- Jan Makulski
- Jakub Praga
- Jan Słowik
- Stanisław Stański
- Jan Szawczuk
- Michał Węcławek
- Józef Wysiadecki
W głosowaniu jednogłośnie na sołtysa został wybrany Walenty Magdziarz, a na podsołtysa Michał Węcławek.
Na zebraniu byli nieobecni gospodarze:
- Jan Bodalski
- Jan Milewski
- Marianna Puchała
- Jan Wysiadecki
- Józef Wysiadecki (było dwóch Józefów)
To byli pierwsi skolimowscy gospodarze. W następnych latach nastąpiły niewielkie zmiany. Do gospodarzy dołączyli Jan Knyziak i Jan Praga, a po Mariannie Puchale gospodarkę przejął Wojciech Puchała, po Janie Makulskim Franciszek Makulski, po Janie Szawczuku Józef Rawski.

“Podczas deszczu”, mal. Józef Chełmoński, 1873 r. Muzeum Narodowe w Warszawie
Jak zapewne zwróciliście uwagę przez 100 lat gospodarzy w Skolimowie jedynie rodzina Bodalskich i być może Knyziaków.
Badania trwają dalej.
Źródła: Archiwum Główne Akt Dawnych, Archiwum Państwowe w Warszawie, Oddział w Grodzisku Mazowieckim

Historyk wojskowości i starożytności, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Wieloletni pracownik wydawnictw książkowych (m. in. kierownik redakcji historii działu encyklopedii i słowników PWN), prasowych, ostatnio pracownik naukowy Wojskowego Biura Badań Historycznych, w latach 1981-89 redaktor, wydawca, wykładowca i aktywny działacz podziemia solidarnościowego. Od ćwierć wieku mieszkaniec Skolimowa, prowadzący Konstanciński Klub Historyczny.