Po “Skowarze” i “Arbonie” Komunikacja Samochodowa Polskich Kolei Państwowych była trzecią firmą autobusową, która obsługiwała linię Warszawa-Skolimów do 1939 r.
“Wolna amerykanka” w przewozach autobusowych skończyła się m.in. w momencie gdy Ministerstwo Komunikacji uchwaliło ustawę o koncesjonowaniu przewozów autobusowych od 1 lipca 1934 r. Kolejna Uchwała Rady Ministrów z 28 maja 1934 r., stworzyła Referat Komunikacji Samochodowej Polskich Kolei Państwowych, następnie przekształcony na samodzielne biuro. Powstały oddziały w Warszawie, Krakowie, Białymstoku i Kołomyi, które podlegały biuru i odpowiadały za sieć połączeń.
Kręgosłupem komunikacji samochodowej PKP była trasa północ-południe, przebiegająca z Grodna przez Białystok, Warszawę, Radom, Kielce, Kraków do Zakopanego i Krynicy, wraz z lokalnymi odnogami. Łącznie sieć linii autobusowych liczyła ok. 3000 km. Połączenia były uzupełnieniem sieci kolejowej. Pod koniec wakacji 1935 r. otworzono linię do Jeziorny i Skolimowa. Niektore autobusy od 1936 r. docierały do Chylic.
Za stroną: Transbus.com – Historia warszawskiej komunikacji miejskiej
Na początku Komunikacja Samochodowa PKP przejęła cenniki prywatnych operatorów. Później ją podniesiono. Stawka w 1938 r. kształtowała się w wysokości od 5 do 12 groszy za przejechany kilometr.
Takie autobusy jeździły na linii Warszawa-Skolimów w drugiej połowie lat 30. XX w. Autobus marki “Saurer” Komunikacji Samochodowej PKP na dworcu autobusowym w Kosowie, 1936 r. Zbiory NAC
W wyniku uchwały zarządu gminy Skolimów-Konstancin (uchwała nr 13) i biorąc pod uwagę postulaty mieszkańców dotyczące komunikacji w Chylicach, przedłużono trasę autobusową do Chylic oraz pokryto część ulicy Długiej w twardą nawierzchnią. Wojna przerwała rozwój autobusowych linii komunikacyjnych. Lata powojenne to zupełnie inna historia….. O linii 710 pisał dziewięć lat temu Paweł Komosa.
Historyk wojskowości i starożytności, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Wieloletni pracownik wydawnictw książkowych (m. in. kierownik redakcji historii działu encyklopedii i słowników PWN), prasowych, ostatnio pracownik naukowy Wojskowego Biura Badań Historycznych, w latach 1981-89 redaktor, wydawca, wykładowca i aktywny działacz podziemia solidarnościowego. Od ćwierć wieku mieszkaniec Skolimowa, prowadzący Konstanciński Klub Historyczny.
